کد مطلب:32547
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:30
آيا خداوند، سخن مي گويد؟ اگر چنين است، آيا لازمه آن جسم داشتن و محدود شدن وي نيست؟
«كلام در استعمالات متعارف عبارت است از لفظي كه بر اساس قرار داد، دلالت بر معناي معيني مي كند و متكلّم آن را براي فهماندن مقصود خود به ديگران به كار مي برد. و لازمه آن، داشن حنجره و تارهاي صوتي و دهان و خارج كردن هوا از اين مجاري و نيز وجود وضع و قرار داد قبلي است. و هر قدر مفهوم آن را توسعه دهيم و خصوصيات مصاديق آن را حذف كنيم نمي توان از خصوصيّت فهماندن معنا به مخاطب، صرف نظر كرد. به عنوان مثال مي توان اشاره را هم نوعي كلام شمرد با اينكه هيچ يك از ويژگي هاي مذكور را ندارد و يا حتّي ايجاد در ذهن مخاطب را نوعي تكلّم، تلقّي كرد»(1).
تكلّم خداوند از صفات فعل او است و از سخن گفتن خداوند با برخي مخلوقات خويش مانند فرشتگان يا پيامبران و... انتزاع مي گردد.
ـــــــــــــــــــــ
1 - آموزش فلسفه، ج 2، ص 389.
ـ373ـ
همان گونه كه با حضرت موسي((عليه السلام)) سخن گفته است و از اين رو به آن حضرت «كليم الله» گفته شده است.
ليكن، سخن گفتن خداوند، مانند انسان نيست كه به توسط عضوي مانند زبان، صورت پذيرد. بل معناي سخن گفتن خداوند، ايجاد و خلق صداست، همان گونه كه هنگام سخن گفتن با حضرت موسي((عليه السلام)) در درخت، ايجاد صوت كرد.
پس، لازمه تكلّم خداوند، اين نيست كه وي داراي جسم و محدود باشد.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ374ـ
e
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.